Ademoka jest nielegalnym uchodźcą z Tadżykistanu, uciekła do Kirgistanu. Pracuje, szef ustawia ją w odpowiednim miejscu, żeby żebrała. Idzie jej słabo, szef jest niezadowolony. Mieszka z rodziną we wraku samolotu i jej brat też jest niezadowolony. Ademoka czyta książki (na co to komu?) i rysuje komiksy (na co komu te bzdury?) i jest gruba. Jest obiektem drwin i poszturchiwania. Regularnie dostaje przez łeb od kogoś i musi uciekać. W końcu ktoś wyciąga do niej rękę, ale potem bierze hajs i znika zamiast pomóc, bo musi się napić. Taka droga przez mękę Ademoki, która ma czerwone włosy i rajstopy i mały, żółty plecaczek. W całym tym malutkim świecie pełnym dość wstrętnych ludzi jedynym światełkiem nadziei jest szkoła, żeby się do niej dostać Ademoka uczy się od pijaka.
Piękna historia, abstrakcyjny słodko gorzki humor, dziecięce kolory, brzydkie zadupie.
Bardzo polecam, na Netflixie nazywałby się feel-good movie <3
Poprzedni film tego reżysera to Walka Atbaja, piękny film o bokserze, który próbuje się wyrwać, tak jak Ademoka
Tytuł oryginalny: Ademoka’s Education, Оқу іздеген Адемока
Reżyseria: Adilkhan Yerzhanov
Kazachstan, Francja 2022
Obejrzany na Warszawski Festiwalu Filmowym 2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz