Gosposia zaczęła pracować dla państwa mając 6 lat. Wspomina, że nie umiała porządnie umyć podłogi i bawi ją ta historia. Z czasem nauczyła się wszystkiego i szło jej tak dobrze, a pani była taka samotna, że przepisała na nią posiadłość. I ostała się prosta kobieta z biednej rodziny w niezwykle szpetnym i dużym zamku. Wciąż jest biedna, więc co prawda pokoi u niej dwanaście i każdy ma łazienkę, a sztućce srebrne i zastawa piękna, ale dziura w suficie i przeciekający dach też są. Powoli musi sprzedawać krowy, żeby pokryć rachunki. Mieszka tam razem z tęczową córką, która je bardzo dużo i marzy, żeby być kierowcą formuły 1. Są tylko we dwie, ojca nie widać, jakiś mężczyzna matki też taki bardziej niewidoczny. Więc są zdane na siebie, uzależnione od siebie i spadku, który trochę przekleństwem jest, ale sprzedać go nie umieją.
Miły film bym powiedziała, trochę za dużo ustawionych dialogów jak dla mnie, chyba, że rzeczywistość była dla reżysera bardzo łaskawa.
Tytuł oryginalny: El castillo
Reżyseria: Martín Benchimol
Argentyna, Francja 2023
Obejrzane na Nowych Horyzontach 2023
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz