Kazachskie odludzie, gospodarstwo, 5 braci, ojciec i matka. Stworzone przez ojca odosobnienie, „żeby chłopcy nie nauczyli się życia w kłamstwie”. Dyscyplina i praca, jeden dzień wolny w tygodniu, kary fizyczne, asceza, dyktatura. Ojciec nauczył chłopców jednej zabawy, następną muszą sobie wymyślić sami. Jednego nauczył czytać, on ma się zając edukacją pozostałych.
Chłopcy w zgrzebnych wdziankach. raczej smutni, raczej zmęczeni, raczej przestraszeni. W pewnym momencie pojawia się człowiek z zewnątrz, na desce, z tabletem, w kolorowych, modnych ciuchach.
Statyczne, czyste kadry, mało dialogów, cisza. Dobre filmowe doświadczenie.
Polecam wcześniejszy film tego reżysera „Lekcja Harmonii”, mocny, wstrząsający i również utrzymany w bardzo czystej formie.
Opis festiwalowy
Tytuł oryginalny: Ozen
Reżyseria: Emir Baigazin
Kazachstan, Polska, Norwegia 2018
Język kazachski, rosyjski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz